က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္၏ အေက်ာ္ၾကားဆံုးက်မ္း

က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ စာသင္သားသံဃာမ်ားအား စာေပပို႔ခ်ျခင္း၊ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ျခင္း၊ ရံဖန္ရံခါတြင္ အရပ္ရပ္ပတ္၀န္းက်င္မွ လာေရာက္ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားၾကသည့္ အေမးပုစၧာမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖၾကားေတာ္မူျခင္း၊ က်မ္းစာအမ်ိဳးမ်ိဳးေရးသားျပဳစုျခင္းတို႔ကို မျပတ္မလပ္ အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို က်မ္းမ်ားအနက္ အေက်ာ္ၾကားဆံုးက်မ္းကား “ဇိနတၳပကာသနီက်မ္း”ျဖစ္သည္။ ၄င္းက်မ္းကို ဆရာႀကီး ဦးရန္ကင္း ၏ ပန္ၾကားမႈေၾကာင့္ ေရးျဖစ္ခဲ့သည္။ ဇိနတၳပကာသနီသည္ ဗုဒၶ၏ျဖစ္စဥ္ ဗုဒၶ၀င္ကို ေရးသားျပဳစုထားသည့္ က်မ္း ျဖစ္သည္။ အျခားဗုဒၶ၀င္က်မ္းမ်ားစြာရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဇိနတၳပကာသနီ ေလာက္ လူႀကိဳက္မမ်ားေပ။

ဇိနတၳပကာသနီကား ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ အိမ္တိုင္းလိုလိုတြင္ရွိေသာ စာအုပ္စင္မ်ား၌ ထိပ္တန္း ေနရာကို ရယူလွ်က္ရွိသည့္ က်မ္းစာအုပ္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ဗုဒၶ၀င္စာအုပ္မွ် ဇိနတၳပကာသနီကို မေက်ာ္လႊား ႏိုင္ေသးေပ။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဇိနတၳပကာသနီသည္ ဗုဒၶ၀င္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေၾကာင္းအရာစံုသည့္ အျပင္ လူထဲသို႔ ထြင္းေဖာက္ တိုး၀င္ႏိုင္သည့္ ေ၀ါဟာရ စကားလံုးတို႔ျဖင့္ ေရးသားျပဳစုထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဇိနတၳပကာသနီ ေရးသားဟန္မွာ ခံ့ညားမႈ၊ သက္ေညာမႈ၊ လြယ္ကူမႈ၊ ျမန္မာဆန္မႈတို႔ျဖင့္ ထံုမႊမ္းေနေပသည္။ ဇိနတၳပကာသနီသည္ ျမန္မာစာအုပ္ေလာကထဲတြင္ အတြင္က်ယ္ဆံုး၊ လူသိအမ်ားဆံုး၊ အပ်ံ႕ႏွံ႕ဆံုး စာအုပ္ တစ္အုပ္ျဖစ္သည္။ ပိဋကတ္စာပံုႏွိပ္တိုက္ႀကီးမ်ားမွ သရုပ္ေဖာ္ပံုမ်ားႏွင့္ ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္မွာ အႀကိမ္ ေပါင္းမနည္းေတာ့ေပ။ အုပ္ေရေပါင္းလည္း မ်ားလွၿပီ။ ယေန႔အထိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရိုက္ႏွိပ္ေနဆဲ။ ေစာင္ေရေပါင္း သန္းခ်ီေနၿပီ။ ေရာင္းမေလာက္ေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ဇိနတၳပကာသနီကို တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္အ ျဖစ္ႏွင့္လည္း ျပဌာန္းခဲ့ဖူးေပသည္။ (၀ိဇၨာတန္းတြင္ ျပဌာန္းခဲ့သည္)။

ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အျခားက်မ္းမ်ားသည္လည္း ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္စြာ အေရးေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ့ နည္း ျမန္မာ့ဟန္ႏွင့္ ဆရာေတာ္၏ပင္ကိုယ္ဟန္မ်ား ထူးျခားေကာင္းမြန္မႈတို႔ေၾကာင့္ အထူးေအာင္ျမင္လွေပ သည္။

၁၂၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ေရးသားျပဳစုခဲ့ၿပီးေသာ စြယ္စံုေက်ာ္ထင္ အေျဖက်မ္းသည္ ေလးထပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ မသိတာမရွိေအာင္ ႀကီးမားမ်ားျပားလွသည့္ မ,တစ္လံုးေက် ပညာပါရမီ ႀကီးရင့္မႈကို ျပသေနေပသည္။ စြယ္စံု ေက်ာ္ထင္က်မ္း၏ အေမးပုစၧာရွင္မွာ ပခုကၠဴၿမိဳ႕နယ္ ၾကည့္ကန္ရြာတြင္ ၁၁၁၉ ခုႏွစ္၌ ဖြားျမင္သည့္ ပညာရွိ အေက်ာ္အေမာ္ “ ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီး” ေခၚ ရွင္နႏၵဓဇျဖစ္သည္။ ၄င္း ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီးသည္ ၁၁၇၃ခုႏွစ္တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္။

သို႔ေသာ္ ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီး အေမးပုစၧာျပဳထားခဲ့သည့္ စြယ္စံုေက်ာ္ထင္မွ သံေပါက္လကၤာ အေမးပုစၧာ (၁၁၁၇) ပုဒ္တို႔ကို အေမးပုစၧာရွင္ ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း(၅၀)ေက်ာ္သည့္တိုင္ေအာင္ မည္သူမွ် ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ မေျဖႏိုင္ခဲ့ေခ်။ လက္တည့္စမ္း ေျဖၾကည့္ၿပီး မေျပ၍ လက္ေလွ်ာ့ထားခဲ့ၾကသည္ မ်ားကိုသာ ေတြ႔ခဲ့ၾကရသည္။

၁၁၇၃ ခုႏွစ္တြင္ ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၁၁၇၉ခုႏွစ္ေရာက္မွ ဖြားျမင္ေတာ္မူလာသည့္ က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက အေကာင္းဆံုးၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ (သီတင္းသံုးေဖာ္ သံဃာေတာ္တို႔၏ေတာင္းပန္မႈကို သနားကရုဏာျပဳလ်က္) ၁၂၂၇ခုႏွစ္တြင္ ေရးသားျပဳစု ၿပီးစီးေတာ္မူခဲ့သည္။

သည္ေလာက္ နက္နဲခက္ခဲလွသည့္ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာအက်ိဳးရွိမည့္ မွတ္စရာအေထြေထြကို က်မ္း အေစာင္ေစာင္မွ ထုတ္ႏႈတ္၍ ေမးခြန္း တစ္ေထာင့္တစ္ရာေက်ာ္ေအာင္ေမးသည့္ ၾကည့္ကန္ရွင္ႀကီးကလည္း ေမးႏိုင္ပါေပသည္။ ေျဖသည့္ က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကလည္း မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ က်မ္းအေစာင္ေစာင္မွ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး လက္စြမ္းျပ ေျဖႏိုင္ေတာ္မူပါေပသည္ဟု ပညာရွင္အေပါင္းတို႔က မွတ္ခ်က္ ျပဳခဲ့ၾကရသည္။

စြယ္စံုေက်ာ္ထင္ က်မ္းၿပီးနိဂံုးတြင္ က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဘုရားဆုပန္ေသာ ပထ်ာကို အထူး ေတြ႔ရေပသည္။
“အဟံ-ငါသည္ အေနန ပုေညန- ဤ ေ၀ရာကရုဏ္းက်မ္းကို ျပဳညႊန္းစီရင္ရေသာ ေကာင္းမႈေၾကာင့္။ အနာဂ ေတ- ေနာင္ေသာအခါ၌၊ အေသသဉာေဏာ- အၾကြင္းမထင္ သိျမင္ႏိုင္ေသာ ပညာရွိေသာ၊ အတုလဂုဏဒၶေရာ သူမတူႏိုင္ ႀကီးခိုင္ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုေဆာင္ေသာ။ ဇိနဗၻာေ၀ါ- ငါးမာရ္ပယ္ရွား ဘုရား၏အျဖစ္သည္၊ ဟုတြာ-ျဖစ္၍၊ သေဒ၀ကံ-နတ္ႏွင့္တကြေသာ လူအေပါင္းကို။ တာေရမိ-သံသရာနယ္ ျမစ္ပင္လယ္မွ ရွစ္သြယ္ မဂၢင္ ေဖာင္လင္းယာဥ္ျဖင့္ ေခမဂၤတံ - ျပည္နိဗၺာန္သို႔ အျမန္ကယ္တင္ရပါလို၏” ဟု ပါရွိပါသည္။


ဦးပုညသို႔ ေမတၱာစာ
က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုးေနခိုက္ စေလဦးပုညထံ ေမတၱာစာ တစ္ေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က စေလဦးပုညမွာ စေလၿမိဳ႕ ဒကၡိဏာ၀ံသေက်ာင္းတိုက္၌ သီတင္းသံုးေနေသာ ရွင္သာမေဏျဖစ္ၿပီး က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္မွာ မုနိႏၵာဘိဓဇ အမည္ျဖင့္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေနေသာ မေထရ္တစ္ပါးျဖစ္ေနေလၿပီ။ ေလးထပ္ဆရာေတာ္က စေလဦးပုညအား “ညီေတာ္” ဟူ၍ေခၚၿပီးလွ်င္ ညီေတာ္၏ ပညာဂုဏ္ သတင္းကို ၾကားရေၾကာင္း၊ ညီေတာ္ႏွင့္ မိသဂၤဟျဖစ္လိုေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ေနာင္ေတာ္တြင္ ပါဒရက္ေရာဂါ ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနသည္ျဖစ္၍ ေဆးကုစြမ္းရည္ ထက္လွေသာ ညီေတာ္ထံတြင္ ေဆးနည္းေကာင္း မ်ားရွိလွ်င္ ေနာင္ေတာ္အား ၾကားသိေစလိုေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေမတၱာစာတစ္ပုဒ္ ေရးေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုေမတၱာစာသည္ “က်ီးသဲေလးထပ္ ေမတၱာစာ”တြင္ ပါရွိသည္။

ပညာရွင္တစ္ဦးထံ ေပးသည့္ ေမတၱာစာျဖစ္၍လားမသိ၊ ထိုေမတၱာစာသည္ ရိုးရိုးေမတၱာစာမဟုတ္ဘဲ ပါဠိစကား လံုးမ်ားကို အဓိကသံုးၿပီး ေရးထားသည့္ ေမတၱာစာျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားထားခဲ့ ေသာ ေမတၱာစာပုဒ္ေရေပါင္း (၂၂)ပုဒ္ရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။